A.D.D. is het een vloek of een zegen?
Uit welk perspectief bekijk je het? Ben je ouder van een kind met A.D.H.D. dan denk ik dat je als ouder zal zeggen, een vloek. Misschien als je kind bent vind je dat wellicht ook. Maar ik zelf vind het een zegen. En ik denk dat als wij het allemaal als zegen zouden zien, dat we dan ook meer begrip kunnen opbrengen voor mensen met A.D.D.
Hoe kom je aan zo'n druk hoofd?
Laten we daar eerst eens naar kijken. In den beginne is er aanleg voor A.D.D. Ergens is er iets met de bedrading verkeerd gaan, in een vroeg stadium van mijn leven. Ik praat over mijzelf. Toen ik een baby was heb ik nierbekkenontsteking gehad. Mijn hersenen waren nog volop in ontwikkeling, maar mijn lijf had pijn en heeft dus ergens een paar afslagen gemist. De kans is groot dat daar mijn A.D.D. is ontstaan. Er zijn sommige draadjes niet op elkaar aangesloten, zeg maar. Ik ben daar pas sinds kort achter hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan. A.D.D. valt onder A.D.H.D., het verschil is dat ik niet fysiek druk ben, maar wel in mijn grijze hersenmassa. Daar is het altijd mega druk. Ik kan ook niet begrijpen als iemand zegt, ik denk nergens aan. Dat kan gewoon niet, in mijn perspectief. Mijn hoofd staat altijd aan.
Zegen of vloek?
Voor mijzelf vind ik het een zegen, ik kan niet anders zeggen. Ik heb een creatief brein, ik hou ervan. Ik zie snel oplossingen voor problemen, of ik zie geen probleem. Ha ha.
Ook al ben ik alleen, het is hier nooit stil. (nee geen dubbele persoonlijkheden). Er zijn altijd ideeën in mijn hoofd, niet dat ik ze allemaal uitvoer, maar toch, ze zijn er wel. Mensen met A.D.D. hebben humor. Nu vind ik dat van mijzelf ook, mijn kinderen denken er soms anders over, maar ik moet altijd heel erg hard lachen om mijn grappen. Het is nooit saai. Het enige wat ik wel gemist heb is mijn eigenwaarde, dat heeft even een tijdje geduurd. Had ik geweten dat dat ook samen hangt met A.D.D. dan had ik dat misschien wat eerder gekregen. Eigenwaarde is wel iets wat speelt bij mensen met A.D.D. Bij mij kwam het voornamelijk omdat ik mij niet gezien voelde. Ik kan jullie daar wel een paar voorbeelden van geven, maar dat waren nu net de dingen waar ik E.M.D.R, voor gehad heb. Beetje te persoonlijk nog om hier te delen. Maar dat was wel een rooie draad die door mijn leven liep. Niemand zag mij!! Tenminste daar had ik mijzelf van overtuigd. Het gekke was dat als er vroeger een klassenvertegenwoordiger gekozen moest worden, de hele klas naar mij wees. Ik zag mijzelf niet voor wie ik was. Dat heeft dan 60 jaar moeten duren. Gelukkig is dat stukje eigenwaarde er nu wel. Misschien ook wel weer wat te groot. Ik weet nu wel wie ik ben, wat ik kan en wat ik wil.
Dus uiteindelijk is het een zegen voor mij.
Kind en A.D.D.
Als ouder kan je van je kind met A.D.D. wel eens wanhopig worden. Begrijpelijk voor mij want ik heb zelf ook een zoon met A.D.D., en weet wat het is. Als ik hem vertelde dat ik even naar de winkel ging, en mijn andere kinderen kwamen thuis (5minuten later) en hem vroegen, waar ik was, dan wist hij het niet. Het was hem het ene oor in gegaan en het andere weer uit, zei ik dan. Nooit gerealiseerd dat ik ook dat probleem had. Wat wij niet belangrijk vinden onthouden we gewoon weg niet. Wat maakt het uit waar mama heen is, of ze nu naar de winkel is of naar de buurvrouw, of naar de garage. Ze is er gewoon niet. Nu weet ik dat ik zijn aandacht had moeten trekken, hem even uit zijn spel moeten halen en even een praatje met hem had moeten maken, en dan hem vertellen waar ik even heen zou gaan. Grote kans dat hij het dan wel onthouden had. Maar te laat, hij is 35 en heeft zijn vloek redelijk omgezet naar zijn zegen. Als je ouder wordt vind je allerlei hulp middelen om er mee te dealen. En wij zijn ook master in het doen alsof. Als ouders van een kind met bedradingsproblemen is het een uitdaging, laten we het daar maar op houden.
Webinar
Dinsdag 20 februari heb ik samen met een collega, Adija Becx een Webinar gegeven over A.D.D. Na 5 minuten werd er gevraagd of we het iets rustiger aan wilde doen. We gingen helemaal los. Wat wil je, 2 ADD'ers voor het scherm, en een publiek waar ook meer dan de helft deze losse bedrading heeft. We moesten even een tandje terug. Daar moeten we dan ook goed aan denken, want binnen no-time zitten we weer op full speed. Na de tijd kregen wij een hoop complimenten, door de energie die wij samen door het scherm heen deelden. Het is toch anders als je voor je PC zit dan als je live voor een groep staat. Het leuke is dat ik zelf ook weer meer inzichten kreeg, waardoor er heling mogelijk is. Als je weet waar je tegen aan loopt, dan kan je het ook aanpakken, is mijn motto. We hebben van het Webinar een drieluik gemaakt, omdat er zoveel informatie is, dat als je last hebt van A.D.D. je dat allemaal niet kan oppikken in één sessie. 29 februari gaan we vertellen hoe de essentiële oliën je kunnen ondersteunen in dit proces, en 6 maart vertelt Adija nog over frequentie therapie en supplementen gebruik. Wij hebben er nu al weer zin in. Mocht jij nu denken, wat jammer dat ik deel één gemist heb, niet getreurd, we hebben het opgenomen. Dus wil jij de 29ste erbij zijn en wil je graag deel één nog terug kijken, stuur mij dan een berichtje. Het liefst via de WhatsApp. 06-20610912 dan reageer ik het snelste.
Maak er allemaal wat moois van vandaag.
Lieve groet Karen