Toen ik 60 was geworden, kwam ik erachter dat ik een A.D.D. brein heb. A.D.D., serieus? Ja, wat moet ik daar dan mee? Ik heb mijn hele leven gedacht dat iedereen zo denkt. Maar blijkbaar is dat niet zo. Gek is dat, dat wij dat denken, dat mensen net zo als jij in elkaar steken, En het rare is dat ik er nog nooit met iemand over gesproken had. Mijn middelste zoon is een echte A.D.D. er, dat wist ik wel. Die vertoont alle kenmerken van iemand met A.D.D., maar ik?????
Dit is een perfecte afbeelding, van hoe het in mijn hoofd er soms uitziet.
A.D.D.
Ik ben een boek aan het lezen over A.D.D. en dan worden er ineens heel veel dingen duidelijker. Bijna altijd te laat komen, impuls aankopen, je niet kunnen focussen, dingen leren die je niet interessant vind (kansloos). Ik noem zo een paar dingen op. Ik kon best goed leren vroeger, geen uitblinker, maar ik had het wel in mij. Wiskunde snapte ik prima, buitenlandse talen ging uitstekend, biologie mijn favoriete vak. Maar scheidkunde...... daar bakte ik helemaal niets van. Ik weet nog dat wij het lijstje afkortingen van de elementen moesten leren. Het waren er maar 20 maar ik kreeg ze niet in mijn hoofd. Ik zag er ook totaal het nut niet van, wat ik daar later mee zou moeten doen in mijn verdere leven. Totaal kansloos. Elke keer had ik er weer een 1 voor. Vroeger begreep ik niet waarom ik die 20 stomme afkortingen er niet in kreeg, nu wel. Een van de kleine voorbeelden uit mijn jeugd. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden waarbij ik tijdens het boek lezen opkom. Mijn kamer was altijd een klerezooi. Er lag altijd van alles op de grond, stoel, bureau. Ik kan mij nog heugen van toen ik een jaar of 7 was, dat ik mijn kamer 2x per jaar moest opruimen van mijn moeder, omdat ze er niet meer kon stofzuigen. Ik begon altijd met frisse moed, maar zo gauw als ik een boek van de grond afgeraapt had, zat ik daar in te lezen. Had ik die weg gelegd om door te gaan , kwam ik de Donald Duck wel tegen en ging ik daar in verder. Om 6 uur s avonds was er nog niet veel te zien van de vloer. Ik deed hier 2 of 3 dagen over, en zo groot was mijn kamer niet. Een kleine greep uit een ver verleden, waar blijkbaar mijn A.D.D. al speelde.
Puber
Ik was denk ik niet echt een hele vervelende puber, maar ik was wel altijd te laat. Standaard als mijn ouders zeiden om 02.00 thuis (toen gingen de kroegen nog dicht om
02.00 uur) dan kwam ik zeker rond 02.30 thuis. Om 18.00 uur eten, dat werd toch als snel 18.05 of later thuis. Ik deed dat niet expres, ik had geen idee van tijd. Dat heb ik nog steeds, als ik ergens moet zijn om 12.00 uur, loop ik meestal een paar minuten later binnen. Ik moet altijd nog van alles doen, want ik heb alle tijd. Ja, in mijn hoofd, maar niet in de realiteit. Ook dat is een dingetje van een A.D.D.er. Ik moet dan ook altijd rennen wil ik mijn afspraak halen. Terwijl ik die dingen die dan ik van te voren nog ' moest' doen ook makkelijk had kunnen doen. Tijdsbesef is een lastige voor mij. Aan het eind van het boek komt de schrijver met handvaten dus ik ben benieuwd.
A.D.D. en ondernemen.
Kan je als A.D.D. er een eigen onderneming hebben? Dat is de vraag die mij nu wel bezig houdt. Als je standaard vaak te laat komt, dingen vergeet omdat je die niet belangrijk genoeg vond. Of omdat je met 10.000 dingen tegelijk in je hoofd bezig bent. Ik denk het wel, maar het vraagt wel discipline en structuur. Structuur!!! Ja dat moet ik echt gaan leren. Ik ben nog steeds geregeld een warhoofd. Neem vanmorgen, terwijl ik dit blog aan het schrijven was, gaat de voordeurbel. Uhh er kwam toch niets? Staat de klant die ik eigenlijk vanavond verwacht had, voor mijn deur. Ik had toch gezegd 9.00 i.p.v. van vanavond. O ja, er gaat wel een belletje rinkelen bij mij, maar vergeten in de agenda om te zetten. Kom binnen, even schakelen, de kamer gauw op orde maken en ga maar liggen. Dat is mijn A.D. D. brein, ik sla sommige dingen niet op, als ik ze niet opschrijf. En dan kan je zeggen, ja Ka dat is de leeftijd, maar nee hoor, de tandarts afspraak vroeger vergat ik 7 van de 10 keer. Of verkeerde tijd in mijn hoofd. Dus het is niet de leeftijd. Ik moet echt gelijk dingen opschrijven in de agenda, en niet denken dat doe ik zo meteen wel even. Want dan gaan er alweer zoveel andere gedachten mijn brein overnemen, dan is het te laat. Dus nu 2 agenda's, een van papier en een op de telefoon, en gelijk noteren. Ik heb mij vandaag voorgenomen om de telefoon één uur uit te zetten en geen WhatsApp meer op de Pc. Na een uur kijk ik naar de berichten en registreer ik alles. Want tijdens een blog schrijven en dan 10x een pingeltje krijgen, bevordert niet echt de efficiëntie. Vanaf vandaag gaan we het anders doen.
A.D.D. en olie.
Ik merk wel degelijk of ik de Vetiver van DoTERRA ingenomen heb, of niet. Uh Vetiver?? Ja, dat is een essentiële olie die heel aardend werkt, uit je hoofd in je lijf. Deze olie geeft mij veel meer focus. Ik vergelijk het met mijn computer als er weer eens 8 tabbladen open staan. Zo is het in mijn hoofd, er staan veel tabbladen open en ze willen allemaal tegelijk gezien worden. Chaos dus. Als ik s morgens 2 druppels Vetiver inneem, dan is er maar één tabblad tegelijk open. De rest wacht keurig op zijn beurt. Die dagen kan ik
s avonds terug kijken en denken, wauw wat heb ik een hoop gedaan vandaag. Terwijl de dagen dat ik het niet inneem, ik mega druk geweest ben, maar dat er heel weinig uit mijn handen is gekomen. Dus standaard de Vetiver? nee hoor in het weekend vind ik mijn chaotische brein wel lekker en vertrouwd. Dan moet ik niet zoveel van mijzelf en is het hoofd ook een stuk rustiger, dat dan wel weer. Vetiver is mijn olie, daar word mijn hoofd blij van, daar word mijn lijf blij van en daar word mijn omgeving blij van. Mocht jij willen weten of Vetiver wat voor jou hoofd kan betekenen neem dan contact op met mij dan vertel ik je uitgebreid hoe dat in zijn werk gaat.
Ik ga gauw mijn boek uitlezen en dan kom ik misschien met nog meer oplossingen voor dat drukke hoofd van mij. Maak er wat moois van.
تعليقات