Zwaar leven.
Het nummer van Brigitte Kaandorp "zwaar leven" is altijd een favoriet nummer van mij geweest. Heerlijk zoals zij het zingt en verwoord. Ik heb mijn leven nooit als zwaar ervaren, maar af en toe zing ik dit nummer voor mijn kinderen. Haha. Gewoon even klagen over het "zware" leven. Maar wat is een zwaar leven?

Het is hoe jij het beleeft. Andere mensen hebben vaak een mening over hoe zwaar jou leven is. De een vindt het leven zwaar als ze hun baan niet zo leuk meer vinden, en andere vinden het leven zwaar als ze niet elk weekend kunnen stappen. Weer een ander vindt het zorgen voor hun ouders zwaar, terwijl andere de zorg voor een gehandicapt kind hebben en dit niet als zwaar ervaren. Dus het is altijd uit wie zijn perspectief je het bekijkt. Ik vind niet dat mijn leven zwaar is geweest, andere vinden dat wel voor mij. Waarom? Omdat zij bepaalde dingen niet of nog niet hebben meegemaakt en zich geen voorstelling kunnen maken over hoe ze daar mee dealen. En dat is ook zo, je weet pas hoe je op bepaalde gebeurtenissen reageert op het moment dat je het beleefd.
Situatie is bepalend of toch niet?

Als voorbeeld, Ik dacht altijd, dat als mijn moeder zou komen te overlijden dat ik dan totaal in de stress zou schieten. Wij waren 4 handen op één buik. Maar toen het moment daar was, bleek het tegenovergestelde te gebeuren. Niet dat ik blij was natuurlijk, maar die stress was er niet. Ik voelde heel sterk dat ik niet meer het kind van mijn moeder was, maar de moeder van mijn kinderen. Er kwam een ander bewustzijn. Ik weet niet hoe je het anders moet omschrijven.
Dus je weet niet hoe je op situaties reageert totdat de situatie daar is. En als ik dan terug kijkt, zie ik de groei i.p.v. de zwaarte van het overlijden. Dus, kan je dan concluderen dat als je een zwaar punt bereikt hebt in je leven, je gelijke tijd een leermoment te pakken hebt? Ik denk zeker dat dat zo is. Elke keer waarbij je het gevoel hebt dat je geen controle over de situatie hebt, en je voelt dat je onder een veel te zware deken naar adem ligt te happen is een moment waarbij je moet gaan staan en er lering uit trekt. Lukt dat altijd? Nee, natuurlijk niet, maar je zal dan ook zien dat je die situatie steeds weer tegen komt. Tot het moment dat je dat geleerd hebt wat je ervan moest leren.
Eigen keuze?
Wat als ik zou zeggen, dat wij allemaal spirituele wezens zijn en dat wij voor een aards, lichamelijk leven hebben gekozen. Wat zou je dan zeggen? Zie je, toch een zweefteef, of denk je misschien zit er wel een kern van waarheid in.

Ik denk namelijk, dat ik zelf voor mijn leven heb gekozen, met alle ups en downs. Dat ik zelf mijn zwaartepakket heb uitgezocht. Waarom, zou je dat doen? Dan zou je toch kiezen voor een makkelijk leven, of niet? Maar wat is een makkelijk leven? Is jou leven makkelijker omdat jij geen gehandicapte zoon hebt? Of is jou leven makkelijker omdat je getrouwd bent? Is jou leven makkelijker omdat je géén kinderen hebt? Ik weet niet wat een makkelijk leven is. Ik weet dat dit "mijn" leven is en dat ik er het beste van moet maken. En of dat in jou ogen zwaar is of niet, dat maakt het voor mij niet anders. Hoppa, morgen de schouders er weer onder en gaan met die banaan.
Comentarios