top of page
Foto van schrijverKaren Bakker

Onderweg naar de A.O.W.

Op weg naar de A.O.W.

Jeetje, en dan ineens ben je weer jarig en ben je 61 jaar. Langzaam aan gaan we richting die A.O.W., pensioen etc. etc. Wat is er gebeurd de laatste 20 jaar? Weet nog als de dag van gisteren dat ik 40 werd. Waar zijn de jaren gebleven?


Daar zit je dan, terugkijkend op de afgelopen jaren. Ik kan niet zeggen dat het saai geweest is, maar mijn hemel wat is het snel gegaan. Nu voel ik mij nog steeds geen 61, en het is ook zo je bent zo oud als je je voelt. Het laatste half jaar voel ik mij door de MetaPWR wel steeds jonger, dus wie weet ga ik i.p.v. ouder toch jonger worden. Ik wil nog zoveel doen en ondernemen. Maar de tijd dringt!


Nog 4 jaar te gaan.

Nog 4 jaar te gaan en dan tik ik de 65 aan. Jaren geleden had ik het er met een vriendin over, wat als wij zo oud zijn als onze ouders, gaan wij dan ook schoenen dragen met gaatjes erin, en bloemetjes jurken. We hebben toen vreselijk gelachen en zij zei, jij loopt dan nog steeds in je spijkerbroek waarschijnlijk.

Ja, waarschijnlijk wel. Ik heb een nieuwe broek gekocht van de week en het was zelfs een soort van lerenbroek. Ha ha. Des te ouder des te gekker, denk ik dan maar. Ik kom er steeds meer achter wie ik eigenlijk diep van binnen ben. Het heeft wat jaren geduurd, maar dan heb je ook wat. De laatste 38 jaar stonden in het teken van mijn gezin, en was er geen tijd om mijzelf te ontdekken. Was te druk bezig om alle ballen hoog te houden. Ik kwam op de laatste plaats, als ik daar al stond. Nu zet ik mijzelf op de eerste plaats, daar hoor ik ook. Als ik niet goed voor mijzelf zorg, kan ik ook niet voor andere zorgen. Ik kan je wel zeggen, dat ik mij heel wat jaren verwaarloosd heb.


Einde nog niet in zicht!

Maar het einde is zeker nog niet in zicht. Elke dag leer ik nieuwe dingen, en doe ik nieuwe dingen, en daar word ik dan weer erg blij van. 5 jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik met regelmaat een blog zou schrijven over wat mij bezig houdt, of dat ik een zoom Webinar zou geven over onderwerpen waar ik 6 jaar geleden nog nooit van gehoord had. Essentiële oliën is zo'n onderwerp. 6 jaar geleden wist ik niet eens van het bestaan af, en zie mij nu. Ja, ik ben trots op mijzelf. Ik doe het toch maar allemaal. Soms moet je de veren in je eigen kont steken, om te beseffen wat je allemaal doet. Ik denk dat er wel mensen zijn die moe van mij worden, door de tomeloze energie die ik soms heb. Ook mijn zoon zegt wel eens, mam je zou niet achter de pc gaan vandaag, neem toch eens een vrije dag. Vrije dag, wat is dat? Er is altijd wel iets wat er gedaan kan worden. Vrije dagen heb ik zo meteen in mijn kist. Het leven is te mooi om stil te zitten. Al is het maar leuke posts maken in Canva. Daar kan ik dan mijn creatieve behoefte in kwijt, en daardoor krijg ik weer energie en ideeën.


We gaan nog maar even door.

Ja we gaan nog lekker door, door waar ik mee bezig ben. Momenteel weer veel klanten voor de Aroma Touch, en dat voelt ook zo goed. Heerlijk om die mensen van mijn tafel te zien gaan, met een glimlach van oor tot oor, omdat ze het zo fijn ervaren hebben. Ook dat geeft mij energie, om door te gaan. Het leven is zo mooi. I love it. Ik realiseer mij dat de blogs van een jaar geleden toch echt heel anders klonken. Burn-out, depressie etc. etc. en wat een verschil met nu. Gelukkig maar. Ik stap met volle goeie moed mijn 62ste jaar en ik geloof zeker dat het net zo leuk gaat worden als de afgelopen maanden.

Maak er wat moois van vandaag, dat ga ik ook doen.

lieve groet Karen




49 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Betaalde baan

Comments


bottom of page